Dag 06: Kootwijk – Bergen op Zoom

Ook vandaag zijn we weer bijtijds op. Het is nog kouder dan de afgelopen daken; het ijs staat op het grote dakluik .

Ik loop met Charlie toch weer een paar kilometer en hij vindt het nog steeds prima in het bos en blijft overal aan snuffelen.

Na het ontbijt ga ik gewoon weer aan het werk en even na 10:30 uur loop ik naar de receptie om af te rekenen en de auto op te halen.

Zelfs nu nog moet ik de ruiten krabben .

Het opruimen neemt tegenwoordig heel weinig tijd in beslag, want de meeste spullen hebben standaard een vaste plek en dus al opgeborgen .

Onderweg is er, vanwege een ongeluk, bij Barneveld weer file, maar wij kunnen nog net op tijd via Veenendaal rijden en zo de file omzeilen.

We zijn rond de klok van 15:00 uur thuis, waar ik gelijk weer aan het werk ga; de caravan zet ik later wel op zijn plek.

Het was leuk om na zo veel jaar weer eens op de Harskamperdennen te verblijven en we gaan zeker nog eens terug.

Dag 05: Harskamperdennen

Vandaag zijn we wat vroeger uit de veren en zo loop ik al om 7:45 uur met Charlie buiten; het heeft vannacht gevroren .

Na het ontbijt moet ik gewoon aan het werk, maar dat gaat met de huidige hulpmiddelen zoals telefoon met bluetooth oortje en laptop met dongel probleemloos. Voordat je het weet is het bijna 14:00 uur en gaan we met Charlie een stukje lopen.

Omdat Marijke donderdag 2 afspraken heeft in Rotterdam, voor bloedafname en eventuele chemo in de Daniël den Hoed kliniek en naar de oogarts in het Erasmus MC en de temperatuur nou niet is om over naar huis te schrijven, hebben we besloten om morgen in plaats van vrijdag al naar huis te gaan.

We gaan in het dorp even naar de bakker om verse broodjes te halen voor vanmiddag, morgenochtend en voor morgen in de auto. Daarnaast nemen we 2 overheerlijke appelgebakjes mee voor vanavond bij de koffie.

Als ik bij de plaatselijke caravan- en camperdealer een gasfles wil omruilen, word ik doorverwezen naar het Shell tankstation, waar we zojuist getankt hebben .

We bezoeken nog even de Plus-markt, die inmiddels behoorlijk verbouwd is, terwijl er daarnaast een enorme parkeerplaats is bijgekomen.

Nadat ik de gasfles heb omgeruild, rijden we terug naar de camping, waar ik de rest van de middag verder ga met werken.

Om 17:00 uur gaan we wederom het bos in om met Charlie een stuk te wandelen.

We gaan op deze laatste avond gezellig met  Vera en Rene borrelen en dat is weer ouderwets gezellig.

Rene heeft nog wat foto’s van 2002, toen we samen met Vera haar ouders op vakantie waren in het Limburgse Noorbeek en in Italië; wat een jonge koppies .

Om 20:00 uur nemen Vera en Rene vast afscheid en omdat wij tegenwoordig niet meer zo veel eten en net diverse hapjes bij de borrel hebben gegeten, slaan we het avondeten over en gaan we, na een sanitaire stop gelijk aan de koffie.

Al met al was het vandaag weer een geweldige dag.

Dag 04: 2e Paasdag

Vandaag staan we rond 8:00 uur op en het is best wel fris. Marijke gaat douchen en ik ga een wandeling met Charlie maken.

Het heeft vannacht bijna onophoudelijk geregend en op sommige plekken in het bos is dat nog wel te merken.

Het blijft prachtig om door het bos te lopen, letterlijk een frisse neus te halen en helemaal geen mens tegen te komen.

Omdat het buiten fris blijft, blijven we in de caravan zitten, waar we ons vermaken met lezen en muziek luisteren.

Om 12:00 uur schijnt zo waar de zon en komt René ons met Anouk en Danjel halen om een stukje te gaan wandelen.

Het is al bijna 13:30 uur, als we weer terug zijn bij de caravan; tijd voor de lunch.

De middag verloopt verder zoals de afgelopen ochtend en dat betekent muziekje op en wat lezen. Om 16:00 uur gaan we weer een flinke wandeling met Charlie maken.

Het is 16:30 uur geweest als we besluiten om richting de camping te lopen; het zonnetje schijnt nog steeds, maar bij Marijke lopen door haar ge-irriteerde ogen, de tranen over haar wangen.

Het is voor Marijke toch allemaal lastig, want ze vergaat van de rugpijn, maar gelukkig vinden we een bankje, waar ze even kan bijkomen.

Het is inmiddels 17:00 uur en als Charlie gegeten heeft, nemen wij een lekker glaasje wijn.

We eten vanavond ossenhaas, asperges en Roseval aardappeltjes en dat smaakt voortreffelijk. Het toetje is een speciale crème brulé.

Na het eten, was ik even af en daarna kijken we nog wat series en uiteindelijk gaan we rondom de klok van 23:00 uur slapen.

Dag 03: 1e Paasdag

Het was vannacht best wel koud in de caravan. Het is nog geen 8:30 uur als Marijke gaat douchen en ik met Charlie een wandeling door het bos ga maken. De buurman naast ons vraagt of wij ook sinds gisteren geen stroom hebben? Blijkt dat het hele laantje waar wij aan staan, sinds gisteravond geen stroom te hebben gehad . En wij dachten nog wel dat het aan ons plekje, met nummer 13 lag .

Voordat we de camping afgaan, komen we langs het “tenntenveldje” en daar staan de nodige De Waardtenten; blijft een prachtig gezicht.

Terwijl wij verder lopen, laat zelfs het zonnetje zich even zien en dat maakt het alleen maar aangenamer, terwijl het qua temperatuur natuurlijk niet echt uitmaakt, daarvoor zal de zon toch echt langer moeten schijnen .

Nadat ik het bestelde brood bij de receptie heb opgehaald, kunnen we gezellig ontbijten. De stroom werkt ondertussen ook weer gewoon.

Het is ondertussen gaan regenen en dat gecombineerd met een temperatuur van nog geen 10º Celsius, maakt dat we in de caravan blijven zitten. Ik doe de kachel aan en omdat de ringverwarming niet lijkt te werken, controleer ik de buizen en dan blijkt dat bij de hoofdaansluiting, waar een haakse bocht is aangesloten, de pijp voor meer dan de helft te zijn afgesloten, waardoor de warmte alleen maar uit de kachel komt en niet uit de ring onder de banken . Nadat ik dit verholpen heb, wordt het snel aangenaam in de caravan.

Voordat we gaan lunchen, gaan we eerst nog een flinke wandeling met Charlie maken, maar natuurlijk gaat het juist op dat moment regenen . Gelukkig is een slimme meid en dat is Marijke, op de toekomst voorbereid en worden de regenjacks weer eens uit de kast gehaald .

De middag brengen we noodgedwongen in de caravan door. We lezen wat, luisteren naar muziek en ik maak het verslag van gisteren in orde, waarna we rond 16:30 uur weer met Charlie naar het bos gaan voor een wandeling.

Ik loop om 17:00 uur even naar de receptie om het verslag te kunnen uploaden en kan dan nog net de start van de GP van Bahrein meepikken.

René stuurt ondertussen een appje of we komen borrelen en als we hun voortent binnen komen, is Danjel al druk bezig met het maken van allerlei Kroatische hapjes. Marijke krijgt Thijs op schoot en die is nog net zo vrolijk als de laatste keer dat we hem zagen.

       

De borrelhapjes alleen al, zijn voor Marijke en mij eigenlijk al genoeg, maar er komt ook nog een volledige maaltijd, bestaande uit kip Madras, met boontjes en rijst en chef Danjel laat zich wederom van zijn beste kant zien.

Het smaakt allemaal erg lekker. Het is ondertussen 21:00 uur en Marijke moet haar medicatie nog innemen, dus wij nemen voor vandaag afscheid.

In de caravan drinken we nog een kopje koffie en kijken we een serie en gaan uiteindelijk om 23:00 uur slapen.

Het was deze 1e Paasdag kouder dan het afgelopen kerstmis was, maar warmte zit in de relaties die je hebt, de omgeving en het moment.

Dag 02: Harskamperdennen

Als we met de caravan op pad gaan en Charlie mag mee, is het een vast ritueel dat hij op het bed mag springen om mij te begroeten. We hebben echter vorig jaar een nieuwe matras gekocht en die ligt op de bestaande matras en dat in combinatie met het feit dat Charlie ook ouder en daarmee strammer wordt, maakt dat hij er tegenwoordig enige hulp bij nodig heeft .

Terwijl Marijke gaat douchen, loop ik met Charlie het bos in en dat is, als je ook maar een klein beetje van de natuur houdt, geweldig!

We lopen een paar kilometer door het bos, om vervolgens bij de verharde weg, richting de receptie uit te komen.

Op het bord staan naast de diverse wandel- en fietsroutes, ook wetenswaardigheden over herten en everzwijnen.

Even na 9:00 uur haal ik bij de receptie de broodjes die we besteld hadden en genieten we in de best wel koude caravan, van ons ontbijt, terwijl Charlie lekker op zijn kussen ligt.

Rond de klok van 12:00 uur gaat zowaar het zonnetje schijnen en besluiten we met Charlie een stuk door het bos te lopen.

Al lopende besef ik me dat ik hier ongeveer 25 jaar geleden met mijn vader exact het zelfde pad het gelopen en nu loop ik hier met hele andere emoties, maar Carpe Diem blijft het devies .

Bankjes komen we helaas niet tegen, maar aan boomstronken geen gebrek, zodat Marijke in elk geval even kan rusten.

Als we weer terug zijn op de camping, is het inmiddels lunchtijd en we kunnen zowaar buiten eten.

In de periode 1986-1996 hebben wij jaarlijks, samen met onze vrienden Vera en René en hun en onze kinderen en andere familie en kennissen, op de Harskamperdennen gestaan en dat was altijd een feest.

Vera en René-komen nog jaarlijks  en nemen dan in het voorseizoen een seizoensplaats en zij zijn er nu ook, maar hebben er geen idee van dat wij hier ook zijn en al helemaal niet dat we met de caravan zijn en ook nog eens een week blijven . Ze zijn dan ook hogelijk verbaasd als we ze op plekje 112 komen bezoeken.

Omdat zij 7-8 weken blijven staan, hebben zij wel de voortent opgezet en er brand heel behaaglijk, een kachel. Nadat we koffie hebben gedronken en René en ik heerlijk over de camping hebben gewandeld, gaan we weer terug naar onze eigen caravan.

Rond 18:30 uur komt René langs om ons uit te nodigen morgen, samen met hun dochter Anouk en schoonzoon Danjel, Kroatisch te komen eten en daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen .

Het wordt jammer genoeg al weer snel te koud om buiten te blijven zitten. We eten dus vanavond wederom in de caravan en deze keer is dat kaasfondue.

We kijken samen het laatste deel van The Code, een spannende Australische serie, als plots even voor 22:00 uur de stroom uitvalt. Als ik buiten ga kijken, zie ik het en der licht branden in de caravans, dus het zal wel alleen bij ons zijn. Gelukkig hebben we een accu aan boord en werken de meeste zaken, zoals licht, kranen ed. ook op 12 Volt.

Om 23:00 uur gaan we uiteindelijk slapen.

Dag 01: Bergen op Zoom – Kootwijk

Vandaag valt er nog het nodige te doen voordat we weg kunnen en ik sta dan ook “gewoon” om 6:00 uur op.

Marijke heeft de levensmiddelen en haar kleren gisteren al in de caravan opgeborgen; ik doe dat, zoals gewoonlijk, weer op het allerlaatste moment .

Uiteindelijk verloopt alles voorspoedig en koppel ik om 10:30 uur de caravan aan. Als we uiteindelijk weg rijden, is het bijna 10:45 uur.

Onderweg krijgen we melding van een file op de A59, maar ik volg het advies om vanaf de Moerdijk, de A16 richting Rotterdam op te rijden, niet op en even later krijgen we de mededeling dat de filemelding niet meer aan de orde is . Helaas blijkt enkele minuten later dat er wel degelijk nog een flinke file staat richting A27 en ik besluit om via Oosterhout naar de A27 te rijden en dat gaat probleemloos.

De volgende file is rond 12:30 uur op de A1, in de buurt van Barneveld, maar die blijkt gelukkig van korte duur te zijn.

We draaien uiteindelijk de A30 op en na enkele kilometers bereiken we ons einddoel voor vandaag: Camping Harskamperdennen.; het is inmiddels even na 13:00 uur.

Omdat de receptie pas om 13:30 uur weer open gaat, besluiten we om eerst een stukje met de hond te gaan lopen.

Nadat we hebben ingecheckt, rijden we naar plekje 13 op het “hondenveldje”. Ik zet de caravan op zijn plaats en dan is het tijd om te lunchen; cracottes met kaas.

Hoewel de zon zich af en toe laat zien, is het best wel fris en we besluiten uiteindelijk om dan maar in de caravan te gaan zitten. Omdat we het bed nog niet hadden opgemaakt, begint Marijke daar mee. Als het klaar is, beseft ze dat ze het onderlaken is vergeten , maar er zijn ergere dingen.

Inmiddels is het weer tijd om met Charlie een rondje te lopen en dat is in deze prachtig omgeving, geen straf.

We eten vanavond aardappelblokjes met een Jalapeno burger en een heerlijke gemengde salade en we drinken er een glaasje rosé bij.

Na de koffie kijken we nog een serie en het is bijna 22:00 uur, als ik in het aardedonker –de batterijen van de zaklantaarn blijken leeg te zijn – nog even met Charlie een stukje het bos in ga.

Uiteindelijk gaan we om 23:00 uur een stukje slapen.